Razia Barsatie (1982, SR) is geïnteresseerd in de geschiedenis van de onderdrukte opvoeding van de traditionele cultuur uit Suriname en hoe onderwerpen als kindermishandeling in de familie, seks, huwelijk met een ander ras/religie, als taboe worden gezien. Tegen deze achtergrond gaat Barsatie de confrontatie aan met de culturele tradities die haar voorouders meer dan 150 jaar geleden vanuit India naar Suriname brachten en die daar bewaard zijn gebleven alsof de tijd heeft stilgestaan. 
De werken die zij maakt zijn bedoeld om taboes te doorbreken, angsten te verwerken, het bespreekbaar te maken en ermee om te leren gaan. Dat is in haar werk niet alleen te zien, maar ook te ruiken, te voelen en te horen. Ze maakt multimediaal werk: een combinatie van tekeningen, animatie/video-installatie, geluidsinstallatie en sculpturen. 
 
Haar materiaalonderzoek dient om verhalen te ‘vertellen’ met kruiden. Met haar geurkunst is Barsatie op een missie om de verlegenheid weg te nemen door dialogen tussen toeschouwer en kunstwerk. Haar ontdekking dat het transparante tapiocazetmeel zich niet alleen gedraagt als een milieuvriendelijke ‘hars’, maar sculpturaal uitdrukking geeft aan de ‘kwetsbaarheid en verwerking’. Een natuurlijke verbinding tussen wat ze wil uitbeelden en de ‘roots’/bronnen van waaruit haar emoties en herinneringen gevoed worden.
 
Barsatie is afgestudeerd aan de Rietveld Academie (2012). Zij was artist in residency bij CARMA in Frans Guyana (2019), Thami Mnyele Foundation Award in Amsterdam (2017), Caribbean Linked III Atelier ’89 in Aruba (2015), Art in Residence in Moengo in Suriname (2014). Haar werken zijn tentoongesteld bij “De Grote Suriname Tentoonstelling” in de Nieuwe Kerk in Amsterdam (2019), het Moengo Festival voor Beeldende Kunst -Tembe Fu Libi II in Moengo (2018), Zuiver in Nieuw Dakota in Amsterdam (2016), en in haar solotentoonstelling ‘Anxious’, bij Nola Hatterman Art Institute in Paramaribo (2013).