In de periode december 2019 tot begin mei 2020 heb ik aan de nieuwe serie schilderijen “ kleurrijke structuren “ gewerkt. 
 
De ‘structuren’ die ik aanbreng op het monochrome oppervlak zijn min of meer een vertaling van mijn ervaringen uit het dagelijkse, de mens in haar verscheidenheid. Mijn keuze van de kleuren was een afweging die uit het proces voortvloeide. Hetgeen ik schilderde was onherroepelijk, er was geen speelruimte om te corrigeren. Veel tijd neem ik alvorens ik een volgende handeling toevoeg in het schilderij. Deze manier van schilderen is een keuze en daardoor heel bepalend voor wat ik doe. Geen twijfel, hooguit bij de beoordeling achteraf.
 
Mijn schilderijen zijn altijd kleurrijk. Dat is omdat ik dat zo wil en het is ook een gevolg van mijn techniek. De tempera waar ik mee schilder stel ik zelf samen en bestaat uit een mix van eieren, lijnolie, bijenwas, caseïne, gomterpentijn, damarvernis en citrusterpentijn oftewel de emulsie. Aan deze emulsie voeg ik pigment toe. Het is bewerkelijk, maar het vervaardigen van een kleur is en blijft een sensatie.
 
Gaande dit schilderproces, heb ik contact en uitwisseling van het beeldmateriaal met enkele dierbaren. Het delen van de ontwikkelingen heeft een zekere exclusiviteit en is zodoende een bron van inspiratie.

Echange de couleurs NO III, 2020