Lisa tekent, schrijft, krast en kleurt, scheurt en knipt, en stikt lijnen, paden en teksten met de naaimachine over haar doeken en patchworks. Zo ontstaan uit de weerstand, stugheid, hardheid, zachtheid of flexibiliteit van zowel potlood, draad, stof en naalddikte bij Lisa als het ware reizen over en door papier en doek. Organische vormen, verstrengeld en verbonden in een lijnenspel roepen associaties op met lichaamsdelen, spierbundels of reproductieve organen, maar zijn er geen afbeeldingen van. De verschillende vormen en te volgen lijnen laten leven zien, maar de onderbroken paden van de stiksels en de verknipte of gescheurde lappen vertellen ook iets over kwetsuren, opstoppingen, afgebroken richtingen en omzwervingen.

Haar werken maken vooral de indruk dat het geen vooraf geschreven of hervertelde verhalen zijn, maar dat ze ontstaan in de handeling en in het bewandelen van de weg.

Tekst over Lisa Smithson –Margo Slomp 2019