Pinas is een sociaal geëngageerde kunstenaar. Met het doel voor ogen zijn district Marowijne in het oosten van Suriname verder te ontwikkelen en internationaal op de kaart zetten door middel van kunst en cultuur heeft Pinas meerdere projecten opgezet. Met zijn stichting Kibii staat hij aan de basis van de Tembe Art Studio (TAS), het Marowijne Art Park en het Contemporary Art Museum Moengo.
In het kunstcentrum wordt les gegeven aan kinderen in beeldende kunst, muziek, dans en toneel.
Daarnaast is het een verblijfplaats voor artists-in-residence. Na afloop van een verblijf laten zij een kunstwerk na in het Marowijne Art Park. Het Mondriaan Fonds stelt hiervoor financiële middelen beschikbaar.
Sinds 2013 is de stichting de organisator achter het internationale Moengo Festival. Het jaarlijkse festival wisselt elke drie jaar af in de thema’s muziek, theater/dans en beeldende kunst en trok de laatste keer al meer dan twintigduizend mensen.
In samenspraak met Marcel Pinas geeft Kunst Kan… enkele deelnemers aan de Art Residency in de maand juli de gelegenheid een kleine presentatie te verzorgen over hun tijd in Moengo. Dit middels een voordracht, een verslag of met enkele werkstukken.
Na Roosje Verschoor, Valerie van Leersum, Moritz Ebinger en PJ Bruyniks staan voor deze week Feiko Beckers, Remy Jungerman en Wouter Klein Velderman op het programma
Donderdag 15 juli t/m zondag18 juli zijn een kleine presentatie van Remy Jungerman en werk van Wouter Klein Velderman te zien.

Remy Jungerman
Remy Jungerman ( 1959, Moengo, Suriname) is een internationaal bekende Surinaams-Nederlandse kunstenaar die woont en werkt in Amsterdam. Zijn werk is wereldwijd tentoongesteld en opgenomen in tal van publicaties en aangekocht door meerdere instellingen en particuliere collecties over de hele wereld.
Jungerman vertegenwoordigde, samen met de Surinaams-Nederlandse beeldende kunstenaar Iris Kensmil, Nederland op de Biënnale van Venetië in 2019.
Jungerman is mede-oprichter en curator van het Wakaman Project, Drawing Lines – connecting dots. Wakaman, wat letterlijk ‘wandelende man’ betekent, is ontstaan uit de wens om de positie van beeldend kunstenaars van Surinaamse afkomst te onderzoeken en hun profiel(en) op het internationale toneel te vergroten.
Jungerman verkent op unieke wijze de schijnbaar ongelijksoortige beeldtalen van patroon en symbool in de Surinaamse Marroncultuur en die van het 20e-eeuwse modernisme. Hij brengt ze overtuigend met elkaar in gesprek.
In samenwerking met de Mondriaan Stichting Nederland heeft Jungerman tijdens zijn residency bij Tembe Art Studio een site-specifieke installatie gemaakt voor het Art Park in Moengo. Happy Land: Apuku Return Blue Eye (2012) heet de installatie en bestaat uit eenentwintig in cement gegoten padden. Eén pad voor elk jaar dat hij zijn geboorteplaats heeft verlaten om in Nederland te wonen.
“Apuku Return” staat voor de terugkeer van een ultieme kracht in de traditionele Winti Religie. De God Apuku is in staat om te transformeren in andere Winti Goden. De padden zijn gedrenkt in blauw pigment en wit kaolienmineraal (Pimba), twee belangrijke materialen die in traditionele Winti-rituelen worden gebruikt om te zuiveren en te beschermen. Na verloop van tijd, blootgesteld aan de elementen, gaan de padden op in hun natuurlijke omgeving; een patina van paddenstoelen, mossen en schimmels omhult deze poortwachters van Moengo.

Wouter Klein Velderman
De kunstenaar Wouter Klein Velderman (1979, Deventer), die woont en werkt in Amsterdam, maakt sculpturen en installaties die vaak gemaakt zijn van industriële materialen die qua vorm, maar niet qua functie, verwijzen naar een praktische wereld van constructie, transport en industrie. Hoewel hun onderwerpen vaak een industrieel karakter hebben, hebben de sculpturen een heel tegengesteld gevoel: kwetsbaar, delicaat, verfijnd. Soms combineert hij zijn werk met performances of perfomatieve acties.
In Moengo heeft hij in 2011 samen met zo’n 55 enthousiaste Moengonezen een bijna onmogelijk project gerealiseerd. Monument for transition, een 14 meter hoge Mickey Mouse in de jungle van Suriname. Zondag 18 juli zal hij hierover vertellen.
Maar zijn kunstenaarspraktijk omhelst meer. Klein Velderman voert ‘socratische gesprekken’, gesprekken tussen meerdere mensen als woordsculpturen rond een filosofische vraag die je ook beantwoord wil zien. En Klein Velderman doceert aan de Rietveldacademie. Het bouwen van structuren zit voor hem ook in dialoog en lesgeven dat hij als onderdeel van het maakproces ziet.
PVC doek is een regelmatig terugkerend materiaal van de kunstenaar is. Hij heeft er de nodige sculpturen en wandkleden mee gemaakt die een subtiliteit kennen alsof er mee geschilderd is.
Bij Kunst Kan… presenteert hij enkele prachtige plastic tassen.
Klein Velderman is mede-oprichter van de tentoonstelling Beeld Hal Werk over Nederlandse beeldhouwkunst en het Amsterdamse kunstenaarscollectief KAFANA.
In 2014 werkte Klein Velderman samen met de moderne danschoreograaf Krisztina de Châtel.
Zijn werk was onder meer te zien op kunstevenementen, openbare ruimtes, musea en galerieën over de hele wereld.